kahasil ka pimaksud, kasadaran nimbrungkeun rasa, kasadaran nyimpangkeun raga..
tapi nyata kiwari nu nimbrung loba teu apal maksud, tata bahasa dikumandangkeun,,
agung luhung nu agung, alam kiwari karek wakca nu diwakcakeun,,,,
karek pangaranan can aya eusian, can nganbentuk karek sebutan,,
can ngalingkungan dina pagawean, pangaranan karek cacapetangan..
can katinggal aya tapakan,,,pangaranan can ngawujud dina karya nu diwakcakeun,,,
karek ngaran nu can aya tapakan...lingkung gunung nu ngahanjuang, nyanibunikeun tatapakan..
eta kahayang kur ririungan... tapi nyata nu ngariung can aya ka iklasan,,
ngarawat kaluhungan can aya tangtung, piweujang karek sasauran.
nu nyaur kur lulumpatan mana kitu karek bisa ti deuha ka indung
Tidak ada komentar:
Posting Komentar